Page 13 - Eden_3_4_2018
P. 13

HISZPANIA



                   rozbrzmiewają do białego rana. I tak przez cały tydzień. Fe-
                   styn zaczyna się dwa tygodnie po Wielkim Tygodniu.



                   EL ROCÍO
                   Andaluzja słynie z pielgrzymek (romerías) do sanktuariów.
                   Nazwa romerías pochodzi od Roma, czyli Rzymu, do którego
                   dawniej pielgrzymowali Hiszpanie. Najbardziej spektakular-
                   ny charakter mają uroczystości poświęcone Matce Boskiej
                   Różańcowej. Ponad milion ludzi z całej Hiszpanii udaje się
                   do niewielkiej wioski El Rocío przy ujściu rzeki Gwadalkiwir,
                   gdzie od 1280 roku czci się posąg Matki Boskiej. Pielgrzymi
                   przybywają na koniach i w odświętnie udekorowanych wo-
                   zach. Punkt kulminacyjny przypada na dzień Zesłania Ducha
                   Świętego. Wczesnym rankiem święta figurka wynoszona jest
                   z kościoła między wiernych, z których każdy stara się dotknąć
                   posągu. Uniesienie i religijna ekstaza z czasem przeradza się…
                   a jakże, w fiestę, radosną, hałaśliwą i przesiąkniętą flamenco.













                                  GDZIE SIĘ BAWIĆ,
                         CZYLI INNE CIEKAWE FIESTY


                      Feria del Caballo w Jerez de la Frontera to największy jar-
                      mark konny w Hiszpanii. Zjeżdżają tu hodowcy z całego kra-
                      ju. Przez tydzień w parku Gonzalez Hontoria odbywają się
                      najróżniejsze konkursy, gonitwy, wyścigi zaprzęgów i pokazy
                      jeździeckie. Na ulicach można też oglądać parady jeźdźców
                      w tradycyjnych strojach.
                      Boże Ciało – procesje i nabożeństwa odbywają się niemal
                      wszędzie, ale najbardziej zdumiewająca jest msza w se-
                      wilskiej katedrze. Przed wielkim ołtarzem chłopcy prze-
                      brani w barokowe kostiumy uderzają w kastaniety tańcząc
                      flamenco. Zwyczaj pochodzi XIV wieku, kiedy to mieszkań-
                      cy Sewilli dosłownie potraktowali słowa bulli papieskiej
                      ustanawiającej święto Bożego Ciała: „Śpiewaj na znak Wiary,
                      tańcz na znak Nadziei, skacz radośnie na znak Miłosierdzia”.
                      Tańczą więc do dziś.
                      Moros y Cristianos – Walki muzułmanów i chrześcijan
                      odbywające się w rejonie Granady i Almeríi dla uczczenia
                      odzyskania miast z rąk niewiernych. W różnych terminach,
                      w zależności od miejscowości, np.: San Sebastian – 20
                      stycznia, San Antonio – 13 czerwca, San Roque – 15 sierpnia.
                      Jedno jest pewne – zawsze wygrywają chrześcijanie.
                      Festiwali flamenco jest całe mnóstwo (www.andaluciafla-
                      menco.ogr), ale jeden z największych odbywa się we wrze-
                      śniu w Sewilli (www.bienal-flamenco.org).
                      Karnawał – najwspanialszą i najbarwniejszą oprawę mają
                      obchody w Kadyksie słynącym z niezwykle pomysłowych,
                      zabawnych strojów. Ze względu na ożywione kontakty han-
                      dlowe z Wenecją miasto przejęło wiele włoskich obyczajów.



                                                                                                   MARZEC-KWIECIEŃ 2018  |  EDEN |   13




          06-17_Andaluzja.indd   13                                                                                              2018-03-31   09:42:28
   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18