Dbałość o zdrowie zębów to podstawa pięknego wyglądu, także wtedy, gdy chcemy je – tylko – wybielić.
Tekst: Anna Machnowska
Decydując się na profesjonalne wybielanie zębów, trzeba przygotować się na szereg pytań ze strony lekarza. Mimo tych pozornych uciążliwości, gabinetowe metody poprawiania koloru zębów to sposoby gwarantujące bezpieczeństwo i optymalny efekt.
Grunt to diagnoza
Stomatolog, wiedząc, że marzysz o bielszym uzębieniu, zada pytania o twój stan zdrowia, choroby przewlekłe, a także wiek. Podstawowe przeciwwskazania to: alergia na składniki służące do zabiegu (np. nadtlenek wodoru), ciąża, karmienie piersią oraz czas przed zakończeniem kształtowania się uzębienia (poniżej 16 lat). Czasowym przeciwwskazaniem do wybielania jest nadwrażliwość zębów oraz wszelkie stany zapalne w jamie ustnej. Może też się zdarzyć, że lekarz poinformuje nas, iż nasze zęby są… odporne na wybielanie. Dzieje się tak chociażby wtedy, gdy przebarwienia spowodowane są dugim leczeniem antybiotykiem.
Zgrzytanie zębami
Kłucie po spożyciu zimnego lub gorącego? To nadwrażliwość. Nie bagatelizuj tych objawów i nie ukrywaj ich przed stomatologiem, nawet jeśli bardzo zależy ci na szybkim uzyskaniu olśniewającego uśmiechu. Opisane odczucia mogą wiązać się z ubytkiem w zębie, który trzeba wyleczyć przed wybielaniem, ale i na przykład z bruksizmem, popularnie zwanym „zgrzytaniem zębami”. Lekarz zaleci zapewne wówczas szyny okluzyjne. To mechaniczna metoda zapobiegania bruksizmowi – wkładka przypominająca ruchome aparaty korekcyjne, do używania w czasie snu. Bruksizm zalicza się do schorzeń psychosomatycznych, dlatego doświadczony stomatolog powinien szerzej omówić z pacjentem sposoby radzenia sobie ze zgrzytaniem: równoważenie pracy z relaksem, odpowiednia dawka snu, stałe pory jedzenia posiłków, racjonalna dieta, unikanie napięć i sytuacji stresowych.
Najpierw zdrowie, potem biel!
Tak jak nie maluje się dziurawych ścian, tak nie wybiela się zębów z ubytkami. W okolicach przyszyjkowych, pod warstwą kamienia, może bowiem kryć się ubytek spowodowany próchnicą. Leczenie i wypełnienie go przed wybielaniem to konieczność, aby uniknąć ryzyka zapalenia miazgi, a dalej leczenia kanałowego. Stomatolog, dla pełnej diagnostyki i wychwycenia najmniejszych choćby źródeł próchnicy, dokona wnikliwego przeglądu uzębienia oraz badania RTG (często dla pełnego obrazu jest to pantomogram, czyli zdjęcie panoramiczne). Gdyby okazało się, że stan zapalny obejmuje także tkanki przyzębia, konieczne może być dogłębne usunięcie kamienia. Poradzi sobie z tym urządzenie pracujące na bazie ultradźwięków.
Od środka, czy dogłębnie?
Można tak i tak. Najpowszechniejsza dziś metoda wybielania zębów to pokrywanie widocznej nad dziąsłem części zęba substancją, która penetruje głębsze tkanki i – w wyniku procesu utleniania – powoduje rozjaśnienie. Dla tej metody jest jednak warunek – zęby muszą być pozbawione stanów zapalnych i patologii widocznych w obrazie RTG. Bardziej inwazyjną metodą jest wybielanie zębów od wewnątrz, przez komorę zęba (tzw. walking bleach). Najczęściej stosuje się ten rodzaj zabiegu w przypadku zębów leczonych endodontycznie (t.j. gdy doszło do chorób miazgi zęba czy chorób tkanek około wierzchołkowych), martwych. Zabieg ten wymaga cierpliwości i powtórzeń. Zalecany jest osobom, które – na przykład po wypadku – miały uszkodzone zęby, co spowodowało ich przebarwienie.
Bez śladu wina
W dobie medycyny estetycznej, świadomi roli atrakcyjnego wyglądu pacjenci potrafią przyjść do stomatologa z problemem koloru zębów… niewspółgrającego z naturalnym kolorem ust lub dziąseł. To jeden z wielu powodów wybielania zębów. Tego typu zabieg, wykorzystujący lampę Beyond, trwa 30 minut. Wszystko za sprawą środka wybielającego składającego się ze stężonego nadtlenku wodoru i dwutlenku krzemu, który nanoszony jest na zęby, a następnie aktywowany przez niebieskie światło. Wysokie stężenie substancji sprawia, że zęby zmieniają kolor natychmiast. Dzięki zabiegowi mogą stać się jaśniejsze o 5-14 tonów, Wybielanie ekspresowe lub wybielanie nakładkowe pozwala usunąć plamy na zębach, które powstały w skutek picia kawy, wina, palenia papierosów czy jedzenia kolorowych potraw.
Wybielanie z użyciem substancji chemicznych pozwala na zniwelowanie większości wewnętrznych przebarwień szkliwa i zębiny pochodzenia organicznego. Zdarza się jednak, że potrzebne są dodatkowe działania. Przy umiarkowanych przebarwieniach lekarz może zdecydować o dodatkowym wykonaniu zabiegu mikroabrazji, a w przypadku głębszych plam – megaabrazji. Zabiegi polegają na starciu i zeszlifowaniu przebarwionych części szkliwa. Następnie ubytki pokrywa się kompozytem pozbawionym koloru.
